назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| найма́ння | |
| найма́нню | |
| найма́ннем | |
| найма́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| найма́ння | |
| найма́нню | |
| найма́ннем | |
| найма́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. наём
2. наём
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паднайма́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кватэ́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кватэры (у 1 знач.).
2. Звязаны з забеспячэннем войск памяшканнямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наём
1. наём,
рабо́тать по на́йму працава́ць па на́йме;
сдава́ть в наём здава́ць у наём;
2. (действие)
наём рабо́чей си́лы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Найм ’наём,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
съёмка
1. зніма́нне, -ння
2.
3. (копирование) зды́мка, -кі
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
снима́ние
1. зніма́нне, -ння
2. зніма́нне, -ння
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)