найбо́льшы, -ая, -ае.

Самы вялікі, самы большы.

Н. поспех.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

найбо́льшы

прыметнік, якасны, найвышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. найбо́льшы найбо́льшая найбо́льшае найбо́льшыя
Р. найбо́льшага найбо́льшай
найбо́льшае
найбо́льшага найбо́льшых
Д. найбо́льшаму найбо́льшай найбо́льшаму найбо́льшым
В. найбо́льшы (неадуш.)
найбо́льшага (адуш.)
найбо́льшую найбо́льшае найбо́льшыя (неадуш.)
найбо́льшых (адуш.)
Т. найбо́льшым найбо́льшай
найбо́льшаю
найбо́льшым найбо́льшымі
М. найбо́льшым найбо́льшай найбо́льшым найбо́льшых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

найбо́льшы прил. превосх. ст. са́мый большо́й, наибо́льший;

агу́льны н. дзе́льнікмат. о́бщий наибо́льший дели́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найбо́льшы, ‑ая, ‑ае.

Самы вялікі, самы большы. Найбольшая радасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

максіма́льны, -ая, -ае.

Самы большы сярод іншых, найбольшы; проціл. мінімальны.

Максімальная хуткасць.

|| наз. максіма́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наибо́льший найбо́льшы;

о́бщий наибо́льший дели́тель мат. агу́льны найбо́льшы дзе́льнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе́льнік м., мат. дели́тель;

агу́льны найбо́льшы дз.о́бщий наибо́льший дели́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́щий разг., уст. найбо́льшы;

для пу́щей ва́жности для бо́льшай ва́жнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

максіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Самы большы сярод іншых, найбольшы; проціл. мінімальны. Максімальная колькасць. Максімальная глыбіня. Максімальнае напружанне. □ [Лётчык] пайшоў на поўдзень па простай лініі на максімальнай хуткасці. Алешка.

[Ад лац. maximus — найбольшы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давяршы́ць, ‑вяршу, ‑вершыш, ‑вершыць; зак., што.

Закончыць, завяршыць. Давяршыць пачатую справу. □ Далейшы шлях атрада,.. як быццам знарок дзеля таго, каб давяршыць найбольшы гарт выпрабавання, быў асабліва цяжкім. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)