наза́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наза́льны |
наза́льная |
наза́льнае |
наза́льныя |
| Р. |
наза́льнага |
наза́льнай
наза́льнае |
наза́льнага |
наза́льных |
| Д. |
наза́льнаму |
наза́льнай |
наза́льнаму |
наза́льным |
| В. |
наза́льны (неадуш.)
наза́льнага (адуш.) |
наза́льную |
наза́льнае |
наза́льныя (неадуш.)
наза́льных (адуш.) |
| Т. |
наза́льным |
наза́льнай
наза́льнаю |
наза́льным |
наза́льнымі |
| М. |
наза́льным |
наза́льнай |
наза́льным |
наза́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наза́льны лингв. наза́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наза́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. З насавым адценнем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наза́льный лингв. наза́льны, насавы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Набамбе́рыць ’насыпаць’ (любан., Жыв. сл., 150), набам‑ вірыцца ’наесціся’ (Сцяшк. Сл.). Утварэнні тыпу набабахаць, набабаніць ’наліць празмерна, накласці’ і г. д. узыходзяць да адпаведных дзеясловаў з рэдуплікацыяй (гл. баба́хаць); назальны элемент, як і незвычайны вакалізм, у прыведзеных словах можа тлумачыцца экспрэсіўным характарам слоў або як вынік уплыву літоўскіх слоў тыпу bambėti ’бурчаць’, Ьат‑ binti ’купіць, біць’, bambt ’бух’ і г. д. Параўн. абамбёрыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)