нажо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нажо́вы нажо́вая нажо́вае нажо́выя
Р. нажо́вага нажо́вай
нажо́вае		 нажо́вага нажо́вых
Д. нажо́ваму нажо́вай нажо́ваму нажо́вым
В. нажо́вы (неадуш.)
нажо́вага (адуш.)		 нажо́вую нажо́вае нажо́выя (неадуш.)
нажо́вых (адуш.)
Т. нажо́вым нажо́вай
нажо́ваю		 нажо́вым нажо́вымі
М. нажо́вым нажо́вай нажо́вым нажо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нажо́вы ножево́й, ножо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ножо́вый нажо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нажоўка ’невялікая пілка’, Пяткевіч тлумачыць па-польску ’piłka t. zw. złodziejska’ (Пятк.), рус. ножо́вка ’тс’. Да нож, нажовы ’які мае адносіны да нажа’, хутчэй за ўсё ў выніку семантычнай кандэнсацыі атрыбутыўнага спалучэння тыпу нажовая пі́лка, параўн. тураўск. ножо́ва ха́тка ’похва для нажа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)