надушы́ць² гл. душыць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надушу́ наду́шым
2-я ас. наду́шыш наду́шыце
3-я ас. наду́шыць наду́шаць
Прошлы час
м. надушы́ў надушы́лі
ж. надушы́ла
н. надушы́ла
Загадны лад
2-я ас. надушы́ надушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надушы́ць¹, -душу́, -ду́шыш, -ду́шыць; -ду́шаны; зак., каго-чаго (разм.).

Раздушыць, расплюшчыць нейкую колькасць каго-, чаго-н.

Н. ягад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надушы́ць I сов., разг.

1. на-души́ть, намя́ть;

н. я́гад — надуши́ть (намя́ть) я́год;

2. (умертвить, раздавить много кого-л.) надуши́ть, надави́ть;

н. мух — надуши́ть (надави́ть) мух

надушы́ць II сов. (духами) надуши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надушы́ць 1, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-чаго.

Разм. Раздушыць, расплюшчыць нейкую колькасць каго‑, чаго‑н. Надушыць мух. Надушыць яблыкаў.

надушы́ць 2, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.

Апырскаць духамі, чым‑н. пахучым. Надушыць насоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душы́ць², душу́, ду́шыш, ду́шыць; ду́шаны; незак., каго-што.

Абпырскваць духамі, адэкалонам.

Д. насоўку.

|| зак. надушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны.

|| звар. душы́цца, душу́ся, ду́шышся, ду́шыцца; зак. надушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наду́шаны 1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надушыць ​1.

наду́шаны 2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надушыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наду́шаны I наду́шенный, нада́вленный; см. надушы́ць I

наду́шаны II прич. наду́шенный, надушённый; см. надушы́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надуши́тьII сов. (духами) надушы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздуши́ть сов., разг. мо́цна надушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)