надурэ́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надурэ́юся надурэ́емся
2-я ас. надурэ́ешся надурэ́ецеся
3-я ас. надурэ́ецца надурэ́юцца
Прошлы час
м. надурэ́ўся надурэ́ліся
ж. надурэ́лася
н. надурэ́лася
Загадны лад
2-я ас. надурэ́йся надурэ́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час надурэ́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надурэ́цца сов., разг. нашали́ться, набалова́ться; нарезви́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надурэ́цца, ‑рэюся, ‑рэешся, ‑рвецца; зак.

Разм. Многа, удоваль падурэць. Дзеці надурзліся за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набалова́ться насваво́ліцца, наба́лавацца, надурэ́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надура́читься сов., разг. надурэ́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашали́ться разг. надурэ́цца, насваво́ліцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарезви́ться сов., разг. нагуля́цца; надурэ́цца; (напрыгаться) наскака́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перабязу́ліцца ’надурэцца, насваволіцца’ (Нас.). Да пера- (гл.) і бязу́ліцца, бязу́ліць ’гарэзаваць, дурэць, дурыцца, непрыстойна паводзіць сябе’, бязу́льны ’шалапутны’, бязу́ля ’гарэзлівы’, гл. бязула.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надури́ть сов., прост.

1. надуры́ць; (наделать глупостей) нарабі́ць глу́пства;

2. (нашалить) надурэ́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навози́ться​II сов., разг.

1. надурэ́цца, насваво́льнічаць, навалту́зіцца;

2. (нахлопотаться, намучиться) наважда́цца; наму́чыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)