надтачы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надтачу́ |
надто́чым |
| 2-я ас. |
надто́чыш |
надто́чыце |
| 3-я ас. |
надто́чыць |
надто́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
надтачы́ў |
надтачы́лі |
| ж. |
надтачы́ла |
| н. |
надтачы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
надтачы́ |
надтачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
надтачы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надтачы́ць I сов. (на станке, точиле и т.п.) сточи́ть (немно́го);
н. болт — сточи́ть (немно́го) болт
надтачы́ць II сов. (подъесть снизу) подточи́ть
надтачы́ць III сов. (удлинить) надста́вить, наста́вить; (одежду — ещё) надши́ть; (верёвку — ещё) надвяза́ть; (спец. — ещё) нарасти́ть;
н. трубу́ — нарасти́ть трубу́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надтачы́ць 1, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.
1. Крыху, збольшага стачыць (на станку, тачыле і пад.). Надтачыць зубіла. Надтачыць жалязка рубанка.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прагрызці, праесці што‑н. зверху, збоку, не да канца; надтачыць. Шашаль надтачыў бэльку.
надтачы́ць 2, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.
Прышываннем, надвязваннем, надстаўкай і пад. зрабіць даўжэйшым. Надтачыць вяроўку. Надтачыць бервяно. □ Як ні цяжка было зноў знайсці першы канец проваду, але ўсё ж у мяне хапіла сіл зрабіць гэта, а пасля надтачыць провад і злучыць абодва канцы. Марціновіч. // перан. Разм. Зрабіць большым, падоўжыць. Зімовы дзень такі кароткі, што хоць ты яго надтачы. Сабаленка. Жыццё ж у чалавека адно. Тую частку, што выдаткаваў на абходныя шляхі, не надточыш. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панадто́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
Надтачыць; зрабіць даўжэйшым усё, многае.
П. вяроўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
надши́ть сов. надшы́ць; надтачы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надто́чваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надтачыць 1.
надто́чваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надтачыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надто́чаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надтачыць 1.
надто́чаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад надтачыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрыто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Прытачыць, надтачыць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панадто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Надтачыць, зрабіць даўжэйшым усё, многае. Панадточваць вяроўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
натача́ть сов.
1. (нашить) нашы́ць;
2. (наставить) надтачы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)