Verbum

анлайнавы слоўнік

надтачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	надтачу́	надто́чым
2-я ас.	надто́чыш	надто́чыце
3-я ас.	надто́чыць	надто́чаць
Прошлы час
м.	надтачы́ў	надтачы́лі
ж.	надтачы́ла
н.	надтачы́ла
Загадны лад
2-я ас.	надтачы́	надтачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	надтачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надтачы́ць I сов. (на станке, точиле и т.п.) сточи́ть (немно́го);

н. болт — сточи́ть (немно́го) болт

надтачы́ць II сов. (подъесть снизу) подточи́ть

надтачы́ць III сов. (удлинить) надста́вить, наста́вить; (одежду — ещё) надши́ть; (верёвку — ещё) надвяза́ть; (спец. — ещё) нарасти́ть;

н. трубу́ — нарасти́ть трубу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надтачы́ць ¹, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

1. Крыху, збольшага стачыць (на станку, тачыле і пад.). Надтачыць зубіла. Надтачыць жалязка рубанка.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прагрызці, праесці што‑н. зверху, збоку, не да канца; надтачыць. Шашаль надтачыў бэльку.

надтачы́ць ², ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Прышываннем, надвязваннем, надстаўкай і пад. зрабіць даўжэйшым. Надтачыць вяроўку. Надтачыць бервяно. □ Як ні цяжка было зноў знайсці першы канец проваду, але ўсё ж у мяне хапіла сіл зрабіць гэта, а пасля надтачыць провад і злучыць абодва канцы. Марціновіч. // перан. Разм. Зрабіць большым, падоўжыць. Зімовы дзень такі кароткі, што хоць ты яго надтачы. Сабаленка. Жыццё ж у чалавека адно. Тую частку, што выдаткаваў на абходныя шляхі, не надточыш. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надтачы́ць (падоўжыць) länger máchen; (вопратку) dazúbinden* vt, anstücken vt; (панчохі) ánstricken vt; ánhäkeln vt (кручком); тэх. ánsetzen vt, ánstücken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

панадто́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Надтачыць; зрабіць даўжэйшым усё, многае.

П. вяроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надши́ть сов. надшы́ць; надтачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надто́чваць ¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надтачыць ¹.

надто́чваць ², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надтачыць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надто́чаны ¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надтачыць ¹.

надто́чаны ², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надтачыць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прытачыць, надтачыць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панадто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Надтачыць, зрабіць даўжэйшым усё, многае. Панадточваць вяроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)