надра́ть сов., разг. надра́ць, надзе́рці;

надра́ть у́ши накруці́ць ву́шы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начу́біць сов., разг. надра́ть, натаска́ть (за волосы)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надра́ць сов.

1. надра́ть;

н. лы́канадра́ть лы́ка;

2. нарва́ть; надра́ть;

н. папе́рак — нарва́ть бума́жек;

3. разг. начеса́ть;

н. руку́ — начеса́ть ру́ку;

4. (измельчить на тёрке) натере́ть;

н. бу́льбы — натере́ть карто́феля;

5. надёргать, нарва́ть;

н. шчаці́ння — надёргать щети́ны;

6. (крупы) надра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нату́заць сов.

1. (измучить) издёргать;

2. (за волосы, уши) натрепа́ть, надра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налупі́ць I сов.

1. надра́ть;

н. кары́надра́ть коры́;

2. разг. нарва́ть;

дзе́ці ~пі́лі мо́рквы — де́ти нарва́ли морко́ви

налупі́ць II сов., разг. (побить) налупи́ть, вздуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накруці́ць сов.

1. накрути́ть, наверну́ть; намота́ть;

н. абмо́ткі на но́гі — накрути́ть (наверну́ть) обмо́тки на но́ги;

н. ле́ску на кату́шку — намота́ть ле́ску на кату́шку;

2. (изготовить кручением) накрути́ть;

3. (отверстий и т.п.) насверли́ть;

4. навинти́ть;

н. га́йку — навинти́ть га́йку;

5. перен., разг. (сделать, придумать замысловатое) накрути́ть;

6. разг. наплутова́ть;

н. ву́шынадра́ть у́ши;

н. хвостпрост. накрути́ть хвост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́шы, -шэ́й (ед. ву́ха ср.) у́ши;

в. аб’е́сці — прожужжа́ть у́ши; надое́сть;

в. вя́нуцьу́ши вя́нут;

вы́цягнуць з в. — вы́тащить за́ уши;

дайсці́ да (чыіх) вушэ́й — дойти́ до уше́й (кого, чьих);

за вуша́мі — трашчы́ць за уша́ми трещи́т;

за в. не адця́гнеш — за́ уши не отта́щишь;

за в. цягну́ць — (каго) за́ уши тащи́ть (кого);

закаха́цца па в. — влюби́ться по́ уши;

мець в. — слу́шать, прислу́шиваться;

мець свае́ во́чы і в. — име́ть свои́ глаза́ и у́ши;

накруці́ць в.надра́ть у́ши;

на свае́ (ула́сныя) в. чуць — слы́шать со́бственными уша́ми;

натапы́рыць в. — навостри́ть у́ши;

не ба́чыць як сваі́х вушэ́й — не вида́ть как свои́х уше́й;

не ве́рыць сваі́м вуша́м — не ве́рить свои́м уша́м;

па в. ў гра́зі — по́ уши в грязи́;

па в. ў даўга́х — по́ уши в долга́х;

па са́мыя в. — по са́мые у́ши, по́ уши;

пачырване́ць да вушэ́й — покрасне́ть до уше́й;

пець (напе́ць) у в. — дуть, петь (наду́ть, напе́ть) в у́ши;

прапусці́ць мі́ма вушэ́й — пропусти́ть ми́мо уше́й;

пратрубі́ць (пракрыча́ць) в. — (каму) прожужжа́ть (прокрича́ть, протруби́ть) у́ши (кому);

разве́сіць в. — разве́сить у́ши;

стая́ць у вуша́х — стоя́ть в уша́х;

стры́гчы вуша́мі — стричь (пря́дать, прясть) уша́ми;

уве́сці ў в. — (каму) подсказа́ть (кому); надоу́мить (кого);

хоць в. затыка́й — хоть у́ши затыка́й;

хто парася́ ўкраў, у таго́ ў вуша́х пішчы́цьпосл. на во́ре ша́пка гори́т;

і сце́ны в. ма́юцьпосл. и у стен у́ши есть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)