надкусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́шаны; зак., што.

Пракусіць крыху або адкусіць частку чаго-н.

Н. яблык.

|| незак. надку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. надку́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надкусі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надкушу́ надку́сім
2-я ас. надку́сіш надку́сіце
3-я ас. надку́сіць надку́сяць
Прошлы час
м. надкусі́ў надкусі́лі
ж. надкусі́ла
н. надкусі́ла
Загадны лад
2-я ас. надкусі́ надкусі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надкусі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надкусі́ць сов. надкуси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надкусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.

Пракусіць крыху або адкусіць частку чаго‑н. Надкусіць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панадку́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Надкусіць усё, многае ў многіх месцах.

П. яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надкусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надку́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надкусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надкусваць — надкусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надкуси́ть сов. надкусі́ць, мног. панадку́сваць, накусі́ць, мног. панаку́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панадку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Надкусіць усё, многае ў многіх месцах. Панадкусваць яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)