Verbum

надкусі́ць ánbeißen* vt

укусі́ць

1. (раніць, прычыніць боль) béißen* vt; stéchen* vt (пра насякомае);

◊

яка́я му́ха яго́ ўкусі́ла? разм. ≅ was ist ihm in die Króne gefáhren?, wélche Laus ist ihm denn über die Léber geláufen?;

2. (надкусіць) ánbeißen* vt;

3. разм. (з’есці, паесці чаго-н.) étwas éssen*, áufessen* vt