надзі́р м., астр. нади́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзі́р, ‑а, м.

Спец. Пункт нябеснай сферы пад гарызонтам, процілеглы зеніту.

[Араб. nazir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нади́р астр. надзі́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)