надзіма́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надзіма́ю надзіма́ем
2-я ас. надзіма́еш надзіма́еце
3-я ас. надзіма́е надзіма́юць
Прошлы час
м. надзіма́ў надзіма́лі
ж. надзіма́ла
н. надзіма́ла
Загадны лад
2-я ас. надзіма́й надзіма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надзіма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзіма́ць несов.

1. в разн. знач. надува́ть;

2. (поднимать, взъерошивать перья — о птицах) нахо́хливать, хо́хлить;

1, 2 см. надзьму́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надзьмуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзьму́ць, -дзьму́, -дзьме́ш, -дзьме́; -дзьмём, -дзьмяце́, -дзьму́ць; -дзьмі́; -дзьму́ты; зак.

1. што. Напоўніць паветрам або газам, зрабіць пругкім; нацягнуць што-н. ветрам.

Н. ветразь.

Н. мяч.

2. чаго, безас. Нанесці ветрам.

Н. снегу.

3. безас. Ад ветру, скразняку і пад. прастудзіцца, захварэць.

Надзьмула ў вуха.

◊

Надзьмуць губы (разм., неадабр.) — пакрыўдзіцца.

|| незак. надзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. надзіма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахо́хливать несов. надзіма́ць, натапы́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хо́хлить несов. надзіма́ць, натапы́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзіма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. надзімаць — надзьмуць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзіма́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да надзьмуцца.

2. Зал. да надзімаць (гл. надзьмуць у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замамы́льваць

‘крывіць, надзімаць твар’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. замамы́льваю замамы́льваем
2-я ас. замамы́льваеш замамы́льваеце
3-я ас. замамы́львае замамы́льваюць
Прошлы час
м. замамы́льваў замамы́львалі
ж. замамы́львала
н. замамы́львала
Загадны лад
2-я ас. замамы́львай замамы́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час замамы́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намамы́льваць

‘надзімаць вусны’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намамы́льваю намамы́льваем
2-я ас. намамы́льваеш намамы́льваеце
3-я ас. намамы́львае намамы́льваюць
Прошлы час
м. намамы́льваў намамы́львалі
ж. намамы́львала
н. намамы́львала
Загадны лад
2-я ас. намамы́львай намамы́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намамы́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)