надзе́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надзе́л |
надзе́лы |
| Р. |
надзе́лу |
надзе́лаў |
| Д. |
надзе́лу |
надзе́лам |
| В. |
надзе́л |
надзе́лы |
| Т. |
надзе́лам |
надзе́ламі |
| М. |
надзе́ле |
надзе́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надзе́л, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -у. гл. надзяліць.
2. -а. Зямельны ўчастак, які выдаваўся сялянскай сям’і.
Зямельны н.
|| прым. надзе́льны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
надзе́л м.
1. -лу (действие) наде́л; наделе́ние ср.;
2. -ла (участок) наде́л; наре́з;
зяме́льны н. — земе́льный наде́л (наре́з)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надзе́л, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падзяліць.
2. Зямельны ўчастак, які выдзяляўся сялянскай сям’і. Бацька Бабейкі меў зямельны надзел з трох дзесяцін, раскіданых дробнымі шнуркамі ў розных мясцінах, на палянахастраўках між лесу і балот. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., каго-што кім-чым.
1. Даць у асабістае карыстанне, выдзеліць як долю.
Н. зямлёю.
2. Даць як гасцінец, падарунак, падарыць.
Н. дзяцей цукеркамі.
3. перан. Адарыць каго-н. якімі-н. якасцямі (сілай, здольнасцямі і пад.).
Н. вялікай сілай волі.
Н. уладай.
|| незак. надзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. надзе́л, -у, м. і надзяле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наде́л надзе́л, -ла м.;
земе́льный наде́л зяме́льны надзе́л.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сусе́дні, -яя, -яе.
Размешчаны па суседстве, блізка, побач з кім-, чым-н.
С. надзел зямлі.
Суседняя краіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пабо́льшыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што.
Зрабіць большым па колькасці, памеры, аб’ёме і пад.
П. зямельны надзел.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жабра́цкі, -ая, -ае.
1. Такі, як у жабрака, які ўласцівы, належыць яму.
Жабрацкая торба.
Жабрацкае жыццё.
2. перан. Вельмі бедны, мізэрны.
Ж. надзел.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзесяці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (гіст.).
1. Старая руская мера зямельнай плошчы, роўная 1,09 гектара.
2. Падатак на карысць царквы ў памеры адной дзясятай часткі даходу.
|| прым. дзесяці́нны, -ая, -ае.
Д. надзел зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)