надаку́чваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надаку́чваю |
надаку́чваем |
| 2-я ас. |
надаку́чваеш |
надаку́чваеце |
| 3-я ас. |
надаку́чвае |
надаку́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
надаку́чваў |
надаку́чвалі |
| ж. |
надаку́чвала |
| н. |
надаку́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надаку́чвай |
надаку́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
надаку́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надаку́чваць несов., см. надакуча́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надаку́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да надакучыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надаку́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак., каму, з інф. і без дап.
Зрабіцца непрыемным сваёй аднастайнасцю, паўтарэннем.
Н. пытаннямі.
Надакучыла (безас.) гуляць.
|| незак. надаку́чваць, -аю, -аеш, -ае і надакуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
приску́чивать несов. надаку́чваць, абры́дваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надаку́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надакучваць — надакучыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надоеда́ть несов. дакуча́ць, надакуча́ць, надаку́чваць; назаля́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дакуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).
Надакучваць каму-н., станавіцца непрыемным.
Дзеці ўвесь дзень дакучалі бацьку.
За што возьмецца, усё яму адразу ж дакучае.
|| зак. даку́чыць, -чу, -чыш, -чыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назяля́ць
‘надакучваць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
назяля́ю |
назяля́ем |
| 2-я ас. |
назяля́еш |
назяля́еце |
| 3-я ас. |
назяля́е |
назяля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
назяля́ў |
назяля́лі |
| ж. |
назяля́ла |
| н. |
назяля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
назяля́й |
назяля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
назяля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ная́льваць
‘надакучваць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ная́льваю |
ная́льваем |
| 2-я ас. |
ная́льваеш |
ная́льваеце |
| 3-я ас. |
ная́львае |
ная́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
ная́льваў |
ная́львалі |
| ж. |
ная́львала |
| н. |
ная́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ная́львай |
ная́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ная́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)