назяля́ць

‘надакучваць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. назяля́ю назяля́ем
2-я ас. назяля́еш назяля́еце
3-я ас. назяля́е назяля́юць
Прошлы час
м. назяля́ў назяля́лі
ж. назяля́ла
н. назяля́ла
Загадны лад
2-я ас. назяля́й назяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час назяля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)