награні́ць гл. граніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

награні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. награню́ награні́м
2-я ас. награні́ш награніце́
3-я ас. награні́ць награня́ць
Прошлы час
м. награні́ў награні́лі
ж. награні́ла
н. награні́ла
Загадны лад
2-я ас. награні́ награні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час награні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

награні́ць сов. награни́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

награні́ць, ‑граню, ‑граніш, ‑граніць; зак., што.

Спец. Апрацаваць граненнем які‑н. прадмет. Награніць крыштальнае шкло. // чаго. Прыгатаваць шляхам гранення нейкую колькасць чаго‑н. Награніць алмазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грані́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; незак., што.

Шліфуючы, рабіць грані (на шкле, метале, камені).

Г. алмазы.

|| зак. награні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -нёны.

|| наз. гране́нне, -я, н.

|| прым. грані́льны, -ая, -ае.

Гранільнае майстэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

награни́ть сов. награні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)