награва́льны, -ая, -ае.

Які прызначаны, служыць для награвання.

Н. прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

награва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. награва́льны награва́льная награва́льнае награва́льныя
Р. награва́льнага награва́льнай
награва́льнае		 награва́льнага награва́льных
Д. награва́льнаму награва́льнай награва́льнаму награва́льным
В. награва́льны (неадуш.)
награва́льнага (адуш.)		 награва́льную награва́льнае награва́льныя (неадуш.)
награва́льных (адуш.)
Т. награва́льным награва́льнай
награва́льнаю		 награва́льным награва́льнымі
М. награва́льным награва́льнай награва́льным награва́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

награва́льны нагрева́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

награва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для награвання. Награвальная печ. Награвальныя прыборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагрева́тельный награва́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

керага́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Награвальны газавы прыбор, род бясшумнага прымуса.

|| прым. керага́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спірто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

Спіртавы награвальны прыбор.

|| прым. спірто́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыя́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор для ахаладжэння ў рухавіках унутранага згарання, у халадзільных устаноўках.

2. Награвальны прыбор цэнтральнага ацяплення.

|| прым. радыя́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. гл. пліта.

2. Невялікі плоскі чатырохвугольны прадмет.

П. шакаладу.

3. зб. Абліцовачны матэрыял такой формы.

Кафельная п.

4. Электрычны пераносны награвальны прыбор для прыгатавання ежы.

Спіраль для пліткі.

|| прым. плі́тачны, -ая, -ае (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыя́тар, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для ахаладжэння вады або масла, паветра ў маторах аўтамабіляў, трактараў, самалётаў і пад. Паветрана-масляны радыятар. □ Шафёр заліў ваду ў радыятар, і машына памчала далей. Кулакоўскі.

2. Награвальны прыбор цэнтральнага ацяплення, які ўяўляе сабой сістэму труб з гарачай вадой або парай унутры. Нішто не перашкаджае цяпер думаць дома, грэючы спіну каля радыятара. Шамякін.

[Ад лац. radio — выпраменьваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)