наго́ртвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
наго́ртваецца |
наго́ртваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
наго́ртваўся |
наго́ртваліся |
| ж. |
наго́ртвалася |
| н. |
наго́ртвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наго́ртвацца несов.
1. (о слезах) навёртываться;
2. страд. нагреба́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наго́ртвацца, ‑аецца.
1. Незак. да нагарнуцца.
2. Зал. да нагортваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагреба́ться страд.
1. награба́цца;
2. наго́ртвацца; см. нагреба́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ляно́та, ‑ы, ДМ ‑ноце, ж.
1. Адсутнасць жадання працаваць, рабіць што‑н., займацца чым‑н. Пра бацьку ў вёсцы казалі, што праз ляноту сваю ён жыў у недагледжанай хаце. М. Стральцоў. // Стан вяласці, санлівасці. Лёнька аж прыжмурыў вочы: прыемна грэла ў спіну, цяпло расходзілася па целе і на ўсяго яго стала нагортвацца такая млявасць і нейкая лянота, што хоць пальцам не варушы. Капыловіч.
2. у знач. вык., каму з інф. Разм. Не хочацца, няма ахвоты. [Бондар:] — Ты далікатны! Так і выкіроўваеш, каб на баку паляжаць. Да таго ж лянота думаць... Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)