наго́ртвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. наго́ртваецца наго́ртваюцца
Прошлы час
м. наго́ртваўся наго́ртваліся
ж. наго́ртвалася
н. наго́ртвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наго́ртвацца несов.

1. (о слезах) навёртываться;

2. страд. нагреба́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наго́ртвацца, ‑аецца.

1. Незак. да нагарнуцца.

2. Зал. да нагортваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наго́ртвацца:

у яго́ нагарну́ліся слёзы на вача́х die Tränen tráten ihm in die Áugen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нагреба́ться страд.

1. награба́цца;

2. наго́ртвацца; см. нагреба́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляно́та, ‑ы, ДМ ‑ноце, ж.

1. Адсутнасць жадання працаваць, рабіць што‑н., займацца чым‑н. Пра бацьку ў вёсцы казалі, што праз ляноту сваю ён жыў у недагледжанай хаце. М. Стральцоў. // Стан вяласці, санлівасці. Лёнька аж прыжмурыў вочы: прыемна грэла ў спіну, цяпло расходзілася па целе і на ўсяго яго стала нагортвацца такая млявасць і нейкая лянота, што хоць пальцам не варушы. Капыловіч.

2. у знач. вык., каму з інф. Разм. Не хочацца, няма ахвоты. [Бондар:] — Ты далікатны! Так і выкіроўваеш, каб на баку паляжаць. Да таго ж лянота думаць... Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)