нагля́дчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нагля́дчыца нагля́дчыцы
Р. нагля́дчыцы нагля́дчыц
Д. нагля́дчыцы нагля́дчыцам
В. нагля́дчыцу нагля́дчыц
Т. нагля́дчыцай
нагля́дчыцаю		 нагля́дчыцамі
М. нагля́дчыцы нагля́дчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагля́дчыца ж. надзира́тельница, надсмо́трщица; смотри́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагля́дчыца, ‑ы, ж.

Жан. да наглядчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагля́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які за кім-, чым-н. наглядае.

|| ж. нагля́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. нагля́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надзира́тельница нагля́дчыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надсмо́трщица нагля́дчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смотри́тельница ж. дазо́рац, -рца м.; (надзирательница) нагля́дчыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)