навясны́, -а́я, -о́е.

Прыстасаваны для навешвання.

Н. замок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навясны́ навясна́я навясно́е навясны́я
Р. навясно́га навясно́й
навясно́е		 навясно́га навясны́х
Д. навясно́му навясно́й навясно́му навясны́м
В. навясны́ (неадуш.)
навясно́га (адуш.)		 навясну́ю навясно́е навясны́я (неадуш.)
навясны́х (адуш.)
Т. навясны́м навясно́й
навясно́ю		 навясны́м навясны́мі
М. навясны́м навясно́й навясны́м навясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навясны́ навесно́й;

~ны́я дзве́ры — навесна́я дверь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навясны́, ‑ая, ‑ое.

Прыстасаваны для навешвання; такі, які навешваецца. Навясныя сеялкі. // Які робіцца, будуецца шляхам навешвання. Навясны мост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навесно́й навясны́; (висячий) віся́чы;

навесно́й замо́к навясны́ замо́к;

навесна́я дверь навясны́я дзве́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

культыва́тар, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая прылада для рыхлення ўзаранай глебы, міжрадковай апрацоўкі пасеваў, знішчэння пустазелля і пад. Прапашны культыватар. Навясны культыватар.

[Фр. cultivateur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́сный

1. паве́ткавы;

2. воен. наве́сны;

наве́сный ого́нь наве́сны аго́нь;

3. (годный для навешивания) навясны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)