навясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навясны́ навясна́я навясно́е навясны́я
Р. навясно́га навясно́й
навясно́е		 навясно́га навясны́х
Д. навясно́му навясно́й навясно́му навясны́м
В. навясны́ (неадуш.)
навясно́га (адуш.)		 навясну́ю навясно́е навясны́я (неадуш.)
навясны́х (адуш.)
Т. навясны́м навясно́й
навясно́ю		 навясны́м навясны́мі
М. навясны́м навясно́й навясны́м навясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)