навучы́цца гл. вучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навучы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навучу́ся наву́чымся
2-я ас. наву́чышся наву́чыцеся
3-я ас. наву́чыцца наву́чацца
Прошлы час
м. навучы́ўся навучы́ліся
ж. навучы́лася
н. навучы́лася
Загадны лад
2-я ас. навучы́ся навучы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час навучы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навучы́цца сов. научи́ться; обучи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак., чаму і з інф.

Набыць навыкі, уменне рабіць што‑н., засвоіць, пераняць што‑н. Навучыцца кравецкай справе. Навучыцца вадзіць машыну. Навучыцца плаваць. □ За гэты час Тастоў навучыўся ўзгадняць адвагу з абавязкам. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навучыцца, пераняць; насабачыцца (разм.) □ набіць руку

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

вучы́цца, вучу́ся, ву́чышся, ву́чыцца; незак.

1. чаму і з інф. Засвойваць якія-н. веды, навыкі, звычкі.

В. грамаце.

В. майстэрству.

В. быць самастойным.

2. Атрымліваць адукацыю, спецыяльнасць.

В. ў школе.

В. на настаўніка.

В. за слесара.

|| зак. вы́вучыцца, -вучуся, -вучышся, -вучыцца і навучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца.

|| наз. вучо́ба, -ы, ж. (да 2 знач.) і вучэ́нне, -я, н.

Палітычная вучоба.

Паслаць на вучобу каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

научи́ться навучы́цца, мног. панаву́чвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подучи́ться (немного обучиться) разг. падвучы́цца, навучы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обучи́ться навучы́цца, вы́вучыцца; абучы́цца; см. обуча́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

Авалодаць, навучыцца карыстацца чым-н. і пад.

А. выпуск новай прадукцыі.

|| незак. асво́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. асвае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)