наве́яны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наве́яны |
наве́яная |
наве́янае |
наве́яныя |
| Р. |
наве́янага |
наве́янай наве́янае |
наве́янага |
наве́яных |
| Д. |
наве́янаму |
наве́янай |
наве́янаму |
наве́яным |
| В. |
наве́яны (неадуш.) наве́янага (адуш.) |
наве́яную |
наве́янае |
наве́яныя (неадуш.) наве́яных (адуш.) |
| Т. |
наве́яным |
наве́янай наве́янаю |
наве́яным |
наве́янымі |
| М. |
наве́яным |
наве́янай |
наве́яным |
наве́яных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наве́яны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наве́яны |
наве́яная |
наве́янае |
наве́яныя |
| Р. |
наве́янага |
наве́янай наве́янае |
наве́янага |
наве́яных |
| Д. |
наве́янаму |
наве́янай |
наве́янаму |
наве́яным |
| В. |
наве́яны (неадуш.) наве́янага (адуш.) |
наве́яную |
наве́янае |
наве́яныя (неадуш.) наве́яных (адуш.) |
| Т. |
наве́яным |
наве́янай наве́янаю |
наве́яным |
наве́янымі |
| М. |
наве́яным |
наве́янай |
наве́яным |
наве́яных |
Кароткая форма: наве́яна.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наве́яны в разн. знач. наве́янный; см. наве́яць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наве́яны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад навеяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
внушённый
1. вы́кліканы; абу́джаны; усе́лены, пасе́лены, нада́дзены; наве́яны;
2. наву́чаны; угаво́раны; намо́ўлены; перакана́ны; см. внуши́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)