навашчы́ць гл. вашчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навашчы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навашчу́ наво́шчым
2-я ас. наво́шчыш наво́шчыце
3-я ас. наво́шчыць наво́шчаць
Прошлы час
м. навашчы́ў навашчы́лі
ж. навашчы́ла
н. навашчы́ла
Загадны лад
2-я ас. навашчы́ навашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час навашчы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навашчы́ць сов. навощи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навашчы́ць, ‑вашчу, ‑вошчыш, ‑вошчыць; зак., што і чаго.

Тое, што і наваскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашчы́ць, вашчу́, во́шчыш, во́шчыць; во́шчаны; незак., што.

Тое, што і васкаваць.

В. паркет.

|| зак. навашчы́ць, -вашчу́, -во́шчыш, -во́шчыць; -во́шчаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навощи́ть сов. навашчы́ць, наваскава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвашчы́ць, ‑вашчу, ‑вошчыш, ‑вошчыць; зак., што.

Навашчыць злёгку або дадаткова; падваскаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наво́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад навашчыць.

2. у знач. прым. Нацёрты, пакрыты воскам. Навошчаная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)