нава́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нава́лачны |
нава́лачная |
нава́лачнае |
нава́лачныя |
| Р. |
нава́лачнага |
нава́лачнай нава́лачнае |
нава́лачнага |
нава́лачных |
| Д. |
нава́лачнаму |
нава́лачнай |
нава́лачнаму |
нава́лачным |
| В. |
нава́лачны (неадуш.) |
нава́лачную |
нава́лачнае |
нава́лачныя (неадуш.) |
| Т. |
нава́лачным |
нава́лачнай нава́лачнаю |
нава́лачным |
нава́лачнымі |
| М. |
нава́лачным |
нава́лачнай |
нава́лачным |
нава́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
на́валачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
на́валачны |
на́валачная |
на́валачнае |
на́валачныя |
| Р. |
на́валачнага |
на́валачнай на́валачнае |
на́валачнага |
на́валачных |
| Д. |
на́валачнаму |
на́валачнай |
на́валачнаму |
на́валачным |
| В. |
на́валачны (неадуш.) на́валачнага (адуш.) |
на́валачную |
на́валачнае |
на́валачныя (неадуш.) на́валачных (адуш.) |
| Т. |
на́валачным |
на́валачнай на́валачнаю |
на́валачным |
на́валачнымі |
| М. |
на́валачным |
на́валачнай |
на́валачным |
на́валачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нава́лачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да навалкі, навальвання. Навалачны спосаб пагрузкі. // Які служыць для навалкі, навальвання. Навалачныя механізмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)