навалачныя смолы

т. 11, с. 99

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нава́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нава́лачны нава́лачная нава́лачнае нава́лачныя
Р. нава́лачнага нава́лачнай
нава́лачнае		 нава́лачнага нава́лачных
Д. нава́лачнаму нава́лачнай нава́лачнаму нава́лачным
В. нава́лачны (неадуш.) нава́лачную нава́лачнае нава́лачныя (неадуш.)
Т. нава́лачным нава́лачнай
нава́лачнаю		 нава́лачным нава́лачнымі
М. нава́лачным нава́лачнай нава́лачным нава́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

на́валачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. на́валачны на́валачная на́валачнае на́валачныя
Р. на́валачнага на́валачнай
на́валачнае		 на́валачнага на́валачных
Д. на́валачнаму на́валачнай на́валачнаму на́валачным
В. на́валачны (неадуш.)
на́валачнага (адуш.)		 на́валачную на́валачнае на́валачныя (неадуш.)
на́валачных (адуш.)
Т. на́валачным на́валачнай
на́валачнаю		 на́валачным на́валачнымі
М. на́валачным на́валачнай на́валачным на́валачных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нава́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да навалкі, навальвання. Навалачны спосаб пагрузкі. // Які служыць для навалкі, навальвання. Навалачныя механізмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)