нава́жыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нава́жу |
нава́жым |
| 2-я ас. |
нава́жыш |
нава́жыце |
| 3-я ас. |
нава́жыць |
нава́жаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нава́жыў |
нава́жылі |
| ж. |
нава́жыла |
| н. |
нава́жыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нава́ж |
нава́жце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нава́жыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нава́жыць¹, -ва́жу, -ва́жыш, -ва́жыць; зак., чаго.
Узважваючы, нарыхтаваць у якой-н. колькасці.
Н. тону бульбы.
|| незак. нава́жваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нава́жыць², -ва́жу, -ва́жыш, -ва́жыць; зак., з інф.
Намерыцца што-н. рабіць або зрабіць; вырашыць.
Н. правесці конкурс дзіцячых малюнкаў.
Н. перайсці на іншую работу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нава́жыць I сов. (на весах) наве́шать;
н. дзе́сяць тон бу́льбы — наве́шать де́сять тонн карто́феля
нава́жыць II сов. заду́мать, вознаме́риться;
ён ~жыў заня́цца самаадука́цыяй — он заду́мал (вознаме́рился) заня́ться самообразова́нием
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нава́жыць 1, ‑важу, ‑важыш, ‑важыць; зак., чаго.
Узважваючы, нарыхтаваць у якой‑н. колькасці. Наважыць цукру для расфасоўкі.
нава́жыць 2, ‑важу, ‑важыш, ‑важыць; зак., з інф.
Намерыцца што‑н. рабіць або зрабіць. [Паходня] наважыў прасіць, каб яму адтэрмінавалі залікі за першы курс партыйнай школы. Хадкевіч. Малады інжынер наважыў арганізаваць догляд тэхнікі па-новаму. Кухараў. // Рашыць, вырашыць. Вятроў адразу наважыў не страляць: трэба было берагчы патроны. Лупсякоў. Нарэшце .. [Люба] наважыла кінуць работу ў клубе і заняцца толькі хатняю справай. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нава́жваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да наважыць 1.
нава́жваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да наважыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нава́жаны наве́шанный; см. нава́жыць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нава́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад наважыць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нава́жваць I несов. наве́шивать; см. нава́жыць I
нава́жваць II несов. заду́мывать, вознаме́риваться; см. нава́жыць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наве́шатьII сов., разг. (на весах) нава́жыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)