нава́жыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нава́жу нава́жым
2-я ас. нава́жыш нава́жыце
3-я ас. нава́жыць нава́жаць
Прошлы час
м. нава́жыў нава́жылі
ж. нава́жыла
н. нава́жыла
Загадны лад
2-я ас. нава́ж нава́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час нава́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)