набіра́ць гл. набраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набіра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набіра́ю набіра́ем
2-я ас. набіра́еш набіра́еце
3-я ас. набіра́е набіра́юць
Прошлы час
м. набіра́ў набіра́лі
ж. набіра́ла
н. набіра́ла
Загадны лад
2-я ас. набіра́й набіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набіра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набіра́ць несов.

1. в разн. знач. набира́ть; (грибы, ягоды — ещё) собира́ть;

2. покупа́ть;

1, 2 см. набра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да набраць (у 1–5, 7–9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набра́ць, -бяру́, -бярэ́ш, -бярэ́; -бяро́м, -бераце́, -бяру́ць; -бяры́; -бра́ны; зак.

1. што і чаго. Паступова беручы, узяць нейкую колькасць чаго-н.; назбіраць.

Н. кніг у бібліятэцы.

Н. кош грыбоў.

2. Зачарпнуць, напоўніць чым-н.

Н. вады ў вёдры.

3. каго-што. Наняць, прыняць.

Н. рабочых.

Н. вучняў.

4. што. Скласці з друкарскіх літар тэкст або надрукаваць яго пры дапамозе камп’ютара.

5. што. Саставіць з некалькіх лічбаў, знакаў.

Н. нумар тэлефона.

6. што і чаго. Дасягнуць якой-н. ступені ў сваім развіцці, руху і г.д.

Самалёт набраў вышыню.

Н. хуткасць.

7. што і чаго. Атрымаць у выніку спаборніцтва, экзаменаў і пад.

Н. дзесяць балаў.

8. чаго. Купіць, набыць.

Н. тканіны на сукенку.

◊

Набраць сабе ў галаву (разм.) — умацавацца ў якой-н. думцы, многа думаць пра што-н.

|| незак. набіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. набіра́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.).

|| наз. набо́р, -у, м. (да 1—6 знач.).

Здаць кнігу ў н.

Н. у ліцэй.

Н. вышыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набира́ть несов.

1. в разн. знач. набіра́ць;

набира́ть воды́ набіра́ць вады́;

набира́ть но́мер набіра́ць ну́мар;

набира́ть кни́гу набіра́ць кні́гу;

набира́ть ско́рость набіра́ць ху́ткасць;

2. (собирать) збіра́ць; см. набра́ть​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наче́рпывать несов. начэ́рпваць; (набирать) набіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахо́пваць

‘хапаць, набіраць каго-небудзь, што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нахо́пваю нахо́пваем
2-я ас. нахо́пваеш нахо́пваеце
3-я ас. нахо́пвае нахо́пваюць
Прошлы час
м. нахо́пваў нахо́пвалі
ж. нахо́пвала
н. нахо́пвала
Загадны лад
2-я ас. нахо́пвай нахо́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нахо́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набіра́нне ср. набира́ние; собира́ние; (книги — ещё) набо́р; см. набіра́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. набіраць — набраць (у 1–3 і 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)