набы́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
набы́ты |
набы́тая |
набы́тае |
набы́тыя |
| Р. |
набы́тага |
набы́тай набы́тае |
набы́тага |
набы́тых |
| Д. |
набы́таму |
набы́тай |
набы́таму |
набы́тым |
| В. |
набы́ты (неадуш.) набы́тага (адуш.) |
набы́тую |
набы́тае |
набы́тыя (неадуш.) набы́тых (адуш.) |
| Т. |
набы́тым |
набы́тай набы́таю |
набы́тым |
набы́тымі |
| М. |
набы́тым |
набы́тай |
набы́тым |
набы́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
набы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
набы́ты |
набы́тая |
набы́тае |
набы́тыя |
| Р. |
набы́тага |
набы́тай набы́тае |
набы́тага |
набы́тых |
| Д. |
набы́таму |
набы́тай |
набы́таму |
набы́тым |
| В. |
набы́ты (неадуш.) набы́тага (адуш.) |
набы́тую |
набы́тае |
набы́тыя (неадуш.) набы́тых (адуш.) |
| Т. |
набы́тым |
набы́тай набы́таю |
набы́тым |
набы́тымі |
| М. |
набы́тым |
набы́тай |
набы́тым |
набы́тых |
Кароткая форма: набы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
набы́ты
1. приобретённый;
2. приобретённый;
3. при́нятый, приобретённый;
4. заслу́женный, сни́сканный;
5. полу́ченный, нажито́й; см. набы́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набы́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад набыць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саманабы́ты, -ая, -ае.
Не спадчынны, набыты асабіста, на свае сродкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
куплёны, -ая, -ае.
Не хатняга вырабу, а набыты за грошы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
благоприобрете́нный саманабы́ты, набы́ты, нажы́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приобретённый
1. набы́ты; прыдба́ны; (купленный) ку́плены;
2. (полученный) набы́ты;
3. здабы́ты; см. приобрести́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трансцэндэнта́льны, -ая, -ае.
У ідэалістычнай філасофіі: які першапачаткова ўласцівы розуму, не набыты ў працэсе вопыту; апрыёрны.
|| наз. трансцэндэнта́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гра́блены, ‑ая, ‑ае.
Набыты грабяжом. Грабленае дабро.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)