набы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набы́ты набы́тая набы́тае набы́тыя
Р. набы́тага набы́тай
набы́тае		 набы́тага набы́тых
Д. набы́таму набы́тай набы́таму набы́тым
В. набы́ты (неадуш.)
набы́тага (адуш.)		 набы́тую набы́тае набы́тыя (неадуш.)
набы́тых (адуш.)
Т. набы́тым набы́тай
набы́таю		 набы́тым набы́тымі
М. набы́тым набы́тай набы́тым набы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

набы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набы́ты набы́тая набы́тае набы́тыя
Р. набы́тага набы́тай
набы́тае		 набы́тага набы́тых
Д. набы́таму набы́тай набы́таму набы́тым
В. набы́ты (неадуш.)
набы́тага (адуш.)		 набы́тую набы́тае набы́тыя (неадуш.)
набы́тых (адуш.)
Т. набы́тым набы́тай
набы́таю		 набы́тым набы́тымі
М. набы́тым набы́тай набы́тым набы́тых

Кароткая форма: набы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

набы́ты

1. приобретённый;

2. приобретённый;

3. при́нятый, приобретённый;

4. заслу́женный, сни́сканный;

5. полу́ченный, нажито́й; см. набы́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набы́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад набыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набы́ты erwórben;

набы́ты рэфле́кс ein erwórbener Refléx

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

саманабы́ты, -ая, -ае.

Не спадчынны, набыты асабіста, на свае сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куплёны, -ая, -ае.

Не хатняга вырабу, а набыты за грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

благоприобрете́нный саманабы́ты, набы́ты, нажы́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приобретённый

1. набы́ты; прыдба́ны; (купленный) ку́плены;

2. (полученный) набы́ты;

3. здабы́ты; см. приобрести́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трансцэндэнта́льны, -ая, -ае.

У ідэалістычнай філасофіі: які першапачаткова ўласцівы розуму, не набыты ў працэсе вопыту; апрыёрны.

|| наз. трансцэндэнта́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)