набуя́ніць, -ню, -ніш, -ніць; зак. (разм.).

Буянячы, нарабіць чаго-н. дрэннага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набуя́ніць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набуя́ню набуя́нім
2-я ас. набуя́ніш набуя́ніце
3-я ас. набуя́ніць набуя́няць
Прошлы час
м. набуя́ніў набуя́нілі
ж. набуя́ніла
н. набуя́ніла
Загадны лад
2-я ас. набуя́нь набуя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час набуя́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набуя́ніць сов., разг. набуя́нить, надебоши́рить; набезобра́зничать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набуя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Буянячы, нарабіць чаго‑н. дрэннага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набуя́нить сов., разг. набуя́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надебоши́рить сов., разг. надэбашы́рыць, набуя́ніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надэбашы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Разм. Учыніць дэбош; набуяніць, паскандаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахуліга́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Хуліганячы, набуяніць, насваволіць. [Маці:] — Напалохалі карову, дык яна цяпер стаяць не хоча. Паглядзі, хто там нахуліганіў. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наозорнича́ть сов., разг.

1. (нашалить) насваво́ліць, напраку́дзіць;

2. (набуянить) набуя́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)