набо́ўтаць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго (разм.).

Боўтаючы, рашчыніць, замяшаць нейкую колькасць чаго-н.

Н. цеста на бліны.

|| незак. набо́ўтваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набо́ўтаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набо́ўтаю набо́ўтаем
2-я ас. набо́ўтаеш набо́ўтаеце
3-я ас. набо́ўтае набо́ўтаюць
Прошлы час
м. набо́ўтаў набо́ўталі
ж. набо́ўтала
н. набо́ўтала
Загадны лад
2-я ас. набо́ўтай набо́ўтайце
Дзеепрыслоўе
прош. час набо́ўтаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набо́ўтаць сов. (намешать) наболта́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́ўтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Боўтаючы, рашчыніць, замяшаць нейкую колькасць чаго‑н. Набоўтаць цеста на блінцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набо́ўтваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да набоўтаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наболта́ть​I сов. (намешать) набо́ўтаць, намяша́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)