набо́ўтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Разм. Боўтаючы, рашчыніць, замяшаць нейкую колькасць чаго‑н. Набоўтаць цеста на блінцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)