наблы́таць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. што і чаго. Заблытаць, пераблытаць нейкую колькасць чаго-н.

Н. нітак.

2. Дапусціць блытаніну, нарабіць памылак.

Н. у вылічэннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наблы́таць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наблы́таю наблы́таем
2-я ас. наблы́таеш наблы́таеце
3-я ас. наблы́тае наблы́таюць
Прошлы час
м. наблы́таў наблы́талі
ж. наблы́тала
н. наблы́тала
Загадны лад
2-я ас. наблы́тай наблы́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наблы́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наблы́таць сов., в разн. знач. напу́тать;

н. ні́так — напу́тать ни́ток;

н. у вылічэ́ннях — напу́тать в вычисле́ниях

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наблы́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што і чаго. Заблытаць, пераблытаць нейкую колькасць чаго‑н. Наблытаць нітак.

2. Дапусціць блытаніну, нарабіць памылак. Наблытаць у падліках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набэ́рсаць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго (разм.).

Наблытаць у нейкай колькасці.

Н. нітак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напу́тать сов., разг. наблы́таць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наблы́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набэ́рсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Наблытаць у нейкай колькасці. Набэрсаць нітак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наблы́таны в разн. знач. напу́танный; см. наблы́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Наблу́таць ’напутаць, наблытаць’ (Шат., Др.-Падб.). Гл. блытаць, блытаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)