наабло́мліваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наабло́мліваю |
наабло́мліваем |
| 2-я ас. |
наабло́мліваеш |
наабло́мліваеце |
| 3-я ас. |
наабло́млівае |
наабло́мліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
наабло́мліваў |
наабло́млівалі |
| ж. |
наабло́млівала |
| н. |
наабло́млівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наабло́млівай |
наабло́млівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наабло́мліваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наабло́мліваць сов. (во множестве) облома́ть; см. аблама́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наабло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Тое, што і наабломваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наабло́мліваць і наабло́мваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.
Абламаць вялікую колькасць чаго-н.
Н. галін.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наабло́мваць сов., см. наабло́мліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)