наабло́мліваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наабло́мліваю наабло́мліваем
2-я ас. наабло́мліваеш наабло́мліваеце
3-я ас. наабло́млівае наабло́мліваюць
Прошлы час
м. наабло́мліваў наабло́млівалі
ж. наабло́млівала
н. наабло́млівала
Загадны лад
2-я ас. наабло́млівай наабло́млівайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наабло́мліваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наабло́мліваць сов. (во множестве) облома́ть; см. аблама́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наабло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і наабломваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наабло́мліваць і наабло́мваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

Абламаць вялікую колькасць чаго-н.

Н. галін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наабло́мваць сов., см. наабло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)