мі́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мі́ска мі́скі
Р. мі́скі мі́сак
Д. мі́сцы мі́скам
В. мі́ску мі́скі
Т. мі́скай
мі́скаю		 мі́скамі
М. мі́сцы мі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мі́ска, -і, ДМ місцы, мн. -і, -сак, ж.

Шырокая і глыбокая пасудзіна круглай формы для яды.

|| памянш. мі́сачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́ска ж. ми́ска, ча́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́ска, ‑і, ДМ місцы; Р мн. ‑сак; ж.

Шырокая і глыбокая, круглай формы, пасудзіна для яды. Міканор кончыў есці, адставіў міску, выцер далонню губы. Мележ. Тым часам маці зняла з прыпечка глыбокую паліваную міску з блінамі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўмі́сак, -ска, мн. -скі, -скаў, м.

Неглыбокая міска.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галаві́зна, -ы, ж.

Мяса з галавы жывёлы, рыбы як прадукт харчавання.

Міска капусты з галавізнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́са, -ы, мн. -ы, міс, ж.

Пасудзіна для ежы, вялікая міска.

На абед паставілі місу клёцак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхваста́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́шчацца; зак. (разм.).

1. Сапсавацца, размачаліцца ад хвастання.

Пуга расхвасталася.

2. Разбіцца, раскалаціцца.

Міска расхвасталася.

|| незак. расхво́ствацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́сачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да міска; невялікая міска. Раней чым сабе, дзед накладваў мне ежу ў алавяную місачку. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паласка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для паласкання. Паласкальная міска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)