міну́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
міну́тны |
міну́тная |
міну́тнае |
міну́тныя |
| Р. |
міну́тнага |
міну́тнай міну́тнае |
міну́тнага |
міну́тных |
| Д. |
міну́тнаму |
міну́тнай |
міну́тнаму |
міну́тным |
| В. |
міну́тны (неадуш.) міну́тнага (адуш.) |
міну́тную |
міну́тнае |
міну́тныя (неадуш.) міну́тных (адуш.) |
| Т. |
міну́тным |
міну́тнай міну́тнаю |
міну́тным |
міну́тнымі |
| М. |
міну́тным |
міну́тнай |
міну́тным |
міну́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
міну́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
міну́тны |
міну́тная |
міну́тнае |
міну́тныя |
| Р. |
міну́тнага |
міну́тнай міну́тнае |
міну́тнага |
міну́тных |
| Д. |
міну́тнаму |
міну́тнай |
міну́тнаму |
міну́тным |
| В. |
міну́тны (неадуш.) міну́тнага (адуш.) |
міну́тную |
міну́тнае |
міну́тныя (неадуш.) міну́тных (адуш.) |
| Т. |
міну́тным |
міну́тнай міну́тнаю |
міну́тным |
міну́тнымі |
| М. |
міну́тным |
міну́тнай |
міну́тным |
міну́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
міну́тны в разн. знач. мину́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міну́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які паказвае мінуты (у 1 знач.). Мінутная стрэлка гадзінніка.
2. Працягласцю ў адну мінуту, каля мінуты. Мінутнае маўчанне. // Кароткачасовы, які хутка праходзіць. Адолеўшы мінутную разгубленасць, Таццяна смела падалася за хлопцам. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міну́та, -ы, ДМ -ну́це, мн. -ы, -ну́т, ж.
1. Адзінка вымярэння часу, роўная 1/60 гадзіны і якая складаецца з 60 секунд.
Без дваццаці мінут чатыры.
2. Кароткі прамежак часу, імгненне.
Мінуты радасці.
3. Адзінка вымярэння вугла і дугі, роўная 1/60 градуса (спец.).
◊
Мінута маўчання — знак выказвання жалю з прычыны чыёй-н. смерці.
Мінута ў мінуту — абсалютна дакладна.
На адну мінуту (разм.) — ненадоўга.
У адну мінуту — вельмі хутка.
|| памянш.-ласк. міну́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 1 і 2 знач.).
Пачакайце мінутку.
|| прым. міну́тны, -ая, -ае.
Мінутная стрэлка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мину́тный
1. міну́тны;
мину́тная стре́лка міну́тная стрэ́лка;
2. (кратковременный) хвілі́нны; (временный) часо́вы;
◊
мину́тное де́ло спра́ва (адно́й) хвілі́ны;
мину́тный успе́х хвілі́нны (часо́вы) по́спех; см. мину́та 1, 2;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)