міну́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міну́тны міну́тная міну́тнае міну́тныя
Р. міну́тнага міну́тнай
міну́тнае		 міну́тнага міну́тных
Д. міну́тнаму міну́тнай міну́тнаму міну́тным
В. міну́тны (неадуш.)
міну́тнага (адуш.)		 міну́тную міну́тнае міну́тныя (неадуш.)
міну́тных (адуш.)
Т. міну́тным міну́тнай
міну́тнаю		 міну́тным міну́тнымі
М. міну́тным міну́тнай міну́тным міну́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міну́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міну́тны міну́тная міну́тнае міну́тныя
Р. міну́тнага міну́тнай
міну́тнае		 міну́тнага міну́тных
Д. міну́тнаму міну́тнай міну́тнаму міну́тным
В. міну́тны (неадуш.)
міну́тнага (адуш.)		 міну́тную міну́тнае міну́тныя (неадуш.)
міну́тных (адуш.)
Т. міну́тным міну́тнай
міну́тнаю		 міну́тным міну́тнымі
М. міну́тным міну́тнай міну́тным міну́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міну́тны в разн. знач. мину́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міну́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які паказвае мінуты (у 1 знач.). Мінутная стрэлка гадзінніка.

2. Працягласцю ў адну мінуту, каля мінуты. Мінутнае маўчанне. // Кароткачасовы, які хутка праходзіць. Адолеўшы мінутную разгубленасць, Таццяна смела падалася за хлопцам. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міну́тны разм.

1. Minúten-;

міну́тная стрэ́лка Minútenzeiger m -s, -;

2. (кароткачасовы) flüchtig, kurz;

3. (на працягу мінуты) minútenlang;

міну́тнае маўча́нне minútenlanges Schwéigen; гл. хвілінны;

◊

гэ́та міну́тная спра́ва das ist gleich getán; das geht schnell

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

міну́та, -ы, ДМ -ну́це, мн. -ы, -ну́т, ж.

1. Адзінка вымярэння часу, роўная 1/60 гадзіны і якая складаецца з 60 секунд.

Без дваццаці мінут чатыры.

2. Кароткі прамежак часу, імгненне.

Мінуты радасці.

3. Адзінка вымярэння вугла і дугі, роўная 1/60 градуса (спец.).

◊

Мінута маўчання — знак выказвання жалю з прычыны чыёй-н. смерці.

Мінута ў мінуту — абсалютна дакладна.

На адну мінуту (разм.) — ненадоўга.

У адну мінуту — вельмі хутка.

|| памянш.-ласк. міну́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 1 і 2 знач.).

Пачакайце мінутку.

|| прым. міну́тны, -ая, -ае.

Мінутная стрэлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chwilowy

часовы; хвілінны; мінутны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

time-out [ˌtaɪmˈaʊt] n. sport тайм-а́ўт, міну́тны перапы́нак;

a time-out for substitution перапы́нак для заме́ны іграко́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

minutowy

minutow|y

хвілінны, мінутны;

~e milczenie — хвіліннае маўчанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мину́тный

1. міну́тны;

мину́тная стре́лка міну́тная стрэ́лка;

2. (кратковременный) хвілі́нны; (временный) часо́вы;

◊

мину́тное де́ло спра́ва (адно́й) хвілі́ны;

мину́тный успе́х хвілі́нны (часо́вы) по́спех; см. мину́та​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)