міну́лае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. міну́лае
Р. міну́лага
Д. міну́ламу
В. міну́лае
Т. міну́лым
М. міну́лым

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

міну́лае ср., сущ. про́шлое, мину́вшее, проше́дшее; пре́жнее;

◊ адысці́ ў м. — отойти́ в про́шлое

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міну́лы, -ая, -ае.

1. Які ўжо прайшоў, мінуў.

Мінулыя гады.

2. у знач. наз. міну́лае, -лага, н. Тое, што прайшло, адышло; былое.

Успомніць мінулае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінулае, мінуўшчына, мінуласць, прошласць, прошлае, прайшоўшае, былое, быль, даўняе, даўнейшае, даўнасць, старое, старасветчына, старажытнасць, гісторыя, старыя часы; бывалішняе, даўніна, даўнейшчына, старына (разм.); пройдзенае, перажытае, перажытасць, далёкае, забыццё небыццё, нябыт, учарашняе (перан.) □ учарашні дзень

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

міну́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міну́лы міну́лая міну́лае міну́лыя
Р. міну́лага міну́лай
міну́лае		 міну́лага міну́лых
Д. міну́ламу міну́лай міну́ламу міну́лым
В. міну́лы (неадуш.)
міну́лага (адуш.)		 міну́лую міну́лае міну́лыя (неадуш.)
міну́лых (адуш.)
Т. міну́лым міну́лай
міну́лаю		 міну́лым міну́лымі
М. міну́лым міну́лай міну́лым міну́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

проше́дшее сущ. міну́лае, -лага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́шлое ср., сущ. міну́лае, -лага ср.; міну́ўшчына, -ны ж.;

сла́вное про́шлое сла́ўнае міну́лае;

далёкое про́шлое далёкае міну́лае;

в недалёком про́шлом у недалёкім міну́лым;

◊

отойти́ в про́шлое адысці́ ў міну́лае;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэтраспекты́ва, -ы, ж. (кніжн.).

Погляд у мінулае, агляд таго, што было ў мінулым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пада́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Вуснае апавяданне пра мінулае, якое перадаецца ад пакалення да пакалення.

Народнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыгада́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Прыйсці на памяць, успомніцца.

Прыгадалася далёкае мінулае.

|| незак. прыга́двацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)