мі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мі́нскі |
мі́нская |
мі́нскае |
мі́нскія |
| Р. |
мі́нскага |
мі́нскай мі́нскае |
мі́нскага |
мі́нскіх |
| Д. |
мі́нскаму |
мі́нскай |
мі́нскаму |
мі́нскім |
| В. |
мі́нскі (неадуш.) мі́нскага (адуш.) |
мі́нскую |
мі́нскае |
мі́нскія (неадуш.) мі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
мі́нскім |
мі́нскай мі́нскаю |
мі́нскім |
мі́нскімі |
| М. |
мі́нскім |
мі́нскай |
мі́нскім |
мі́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
віле́йска-мі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
віле́йска-мі́нскі |
віле́йска-мі́нская |
віле́йска-мі́нскае |
віле́йска-мі́нскія |
| Р. |
віле́йска-мі́нскага |
віле́йска-мі́нскай віле́йска-мі́нскае |
віле́йска-мі́нскага |
віле́йска-мі́нскіх |
| Д. |
віле́йска-мі́нскаму |
віле́йска-мі́нскай |
віле́йска-мі́нскаму |
віле́йска-мі́нскім |
| В. |
віле́йска-мі́нскі (неадуш.) віле́йска-мі́нскага (адуш.) |
віле́йска-мі́нскую |
віле́йска-мі́нскае |
віле́йска-мі́нскія (неадуш.) віле́йска-мі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
віле́йска-мі́нскім |
віле́йска-мі́нскай віле́йска-мі́нскаю |
віле́йска-мі́нскім |
віле́йска-мі́нскімі |
| М. |
віле́йска-мі́нскім |
віле́йска-мі́нскай |
віле́йска-мі́нскім |
віле́йска-мі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
по́лацка-мі́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
по́лацка-мі́нскі |
по́лацка-мі́нская |
по́лацка-мі́нскае |
по́лацка-мі́нскія |
| Р. |
по́лацка-мі́нскага |
по́лацка-мі́нскай по́лацка-мі́нскае |
по́лацка-мі́нскага |
по́лацка-мі́нскіх |
| Д. |
по́лацка-мі́нскаму |
по́лацка-мі́нскай |
по́лацка-мі́нскаму |
по́лацка-мі́нскім |
| В. |
по́лацка-мі́нскі (неадуш.) по́лацка-мі́нскага (адуш.) |
по́лацка-мі́нскую |
по́лацка-мі́нскае |
по́лацка-мі́нскія (неадуш.) по́лацка-мі́нскіх (адуш.) |
| Т. |
по́лацка-мі́нскім |
по́лацка-мі́нскай по́лацка-мі́нскаю |
по́лацка-мі́нскім |
по́лацка-мі́нскімі |
| М. |
по́лацка-мі́нскім |
по́лацка-мі́нскай |
по́лацка-мі́нскім |
по́лацка-мі́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Мі́нскі раён Ми́нский райо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ми́нский райо́н Мі́нскі раён.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
старажы́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто жыве шмат гадоў на адным месцы.
Мінскі с.
|| ж. старажы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.
|| прым. старажы́льскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здзе́йсніцца, ‑ніцца; зак.
Ажыццявіцца, збыцца. Горда расквітнела сацыялістычная Украіна. Здзейсніліся мары Шаўчэнкі аб брацтве паміж народамі. Купала. Марыў Андрэй паступіць у Мінскі політэхнічны інстытут. Ён зжыўся з гэтай марай і не мог уявіць, што яна не здзейсніцца. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кацёл, катла́, мн. катлы́, катло́ў, м.
1. Вялікая металічная пасудзіна круглай формы (для награвання вады, прыгатавання ежы і пад.).
Наліць вады ў к.
2. Пра харчаванне з агульнай кухні.
Ротны к.
Агульны к.
3. Закрытая пасудзіна для ператварэння вады ў пару.
Паравы к.
4. перан. Поўнае акружэнне воінскай групоўкі.
Мінскі «кацёл».
|| прым. катло́вы, -ая, -ае (да 1—3 знач.) і каце́льны, -ая, -ае (да 3 знач.).
Кацельная ўстаноўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)