мі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́нны мі́нная мі́ннае мі́нныя
Р. мі́ннага мі́ннай
мі́ннае		 мі́ннага мі́нных
Д. мі́ннаму мі́ннай мі́ннаму мі́нным
В. мі́нны (неадуш.)
мі́ннага (адуш.)		 мі́нную мі́ннае мі́нныя (неадуш.)
мі́нных (адуш.)
Т. мі́нным мі́ннай
мі́ннаю		 мі́нным мі́ннымі
М. мі́нным мі́ннай мі́нным мі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мі́нны ми́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да міны ​1. Па ўсім было відаць, што міннае поле пачыналася недзе на балоце і канчалася крокаў за дваццаць ад зямлянак. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́на¹, -ы, мн. -ы, мін, ж.

1. Снарад з выбуховым рэчывам, які закладаецца ў зямлю, пад ваду і інш.

Падарвацца на міне.

2. Снарад мінамёта.

3. Тое, што і тарпеда.

|| прым. мі́нны, -ая, -ае.

Міннае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падво́дна-мі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падво́дна-мі́нны падво́дна-мі́нная падво́дна-мі́ннае падво́дна-мі́нныя
Р. падво́дна-мі́ннага падво́дна-мі́ннай
падво́дна-мі́ннае		 падво́дна-мі́ннага падво́дна-мі́нных
Д. падво́дна-мі́ннаму падво́дна-мі́ннай падво́дна-мі́ннаму падво́дна-мі́нным
В. падво́дна-мі́нны (неадуш.)
падво́дна-мі́ннага (адуш.)		 падво́дна-мі́нную падво́дна-мі́ннае падво́дна-мі́нныя (неадуш.)
падво́дна-мі́нных (адуш.)
Т. падво́дна-мі́нным падво́дна-мі́ннай
падво́дна-мі́ннаю		 падво́дна-мі́нным падво́дна-мі́ннымі
М. падво́дна-мі́нным падво́дна-мі́ннай падво́дна-мі́нным падво́дна-мі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падзе́мна-мі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падзе́мна-мі́нны падзе́мна-мі́нная падзе́мна-мі́ннае падзе́мна-мі́нныя
Р. падзе́мна-мі́ннага падзе́мна-мі́ннай
падзе́мна-мі́ннае		 падзе́мна-мі́ннага падзе́мна-мі́нных
Д. падзе́мна-мі́ннаму падзе́мна-мі́ннай падзе́мна-мі́ннаму падзе́мна-мі́нным
В. падзе́мна-мі́нны (неадуш.)
падзе́мна-мі́ннага (адуш.)		 падзе́мна-мі́нную падзе́мна-мі́ннае падзе́мна-мі́нныя (неадуш.)
падзе́мна-мі́нных (адуш.)
Т. падзе́мна-мі́нным падзе́мна-мі́ннай
падзе́мна-мі́ннаю		 падзе́мна-мі́нным падзе́мна-мі́ннымі
М. падзе́мна-мі́нным падзе́мна-мі́ннай падзе́мна-мі́нным падзе́мна-мі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загараджа́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Судна, якое ставіць мінныя і іншыя загароды.

Мінны з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ми́нный воен. мі́нны;

ми́нный загради́тель мі́нны загараджа́льнік;

ми́нное по́ле мі́ннае по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загараджа́льнік, ‑а, м.

Ваеннае судна, якое ставіць мінныя і іншыя загароды. Мінны загараджальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́нспарт, -ту м., в разн. знач. тра́нспорт;

т. гру́заў — тра́нспорт гру́зов;

гарадскі́ т. — городско́й тра́нспорт;

саніта́рны т. — санита́рный тра́нспорт;

мі́нны т. — ми́нный тра́нспорт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)