мі́лая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			
			| ж. | - | 
	
	
		
			| Н. | мі́лая | мі́лыя | 
		
			| Р. | мі́лай | мі́лых | 
		
			| Д. | мі́лай | мі́лым | 
		
			| В. | мі́лую | мі́лых | 
		
			| Т. | мі́лай мі́лаю
 | мі́лымі | 
		
			| М. | мі́лай | мі́лых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
мі́лы, -ая, -ае.
1. Які выклікае прыхільнасць да сябе; прыемны, абаяльны.
Мілая ўсмешка.
2. Блізкі сэрцу, любімы, дарагі.
Душу поўнілі мілыя краявіды.
3. у знач. наз. мі́лы, -ага, м., мі́лая, -ай, ж. Каханы, каханая.
З мілым рай і ў будане (прыказка).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
мі́лы
прыметнік, якасны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | мі́лы | мі́лая | мі́лае | мі́лыя | 
		
			| Р. | мі́лага | мі́лай мі́лае
 | мі́лага | мі́лых | 
		
			| Д. | мі́ламу | мі́лай | мі́ламу | мі́лым | 
		
			| В. | мі́лы (неадуш.) мі́лага (адуш.)
 | мі́лую | мі́лае | мі́лыя (неадуш.) мі́лых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | мі́лым | мі́лай мі́лаю
 | мі́лым | мі́лымі | 
		
			| М. | мі́лым | мі́лай | мі́лым | мі́лых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
пада́рак, ‑рка, м.
Тое, што і падарунак. [Настаўнік:] — Якая ты [Аленка] разумная і мілая! Вось табе падарак ад мяне. Колас.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
мила́шка разг. мі́лая, -лай ж., мі́лка, -кі ж., лю́бка, -кі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
гарэ́зліва-мі́лы
прыметнік, якасны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | гарэ́зліва-мі́лы | гарэ́зліва-мі́лая | гарэ́зліва-мі́лае | гарэ́зліва-мі́лыя | 
		
			| Р. | гарэ́зліва-мі́лага | гарэ́зліва-мі́лай гарэ́зліва-мі́лае
 | гарэ́зліва-мі́лага | гарэ́зліва-мі́лых | 
		
			| Д. | гарэ́зліва-мі́ламу | гарэ́зліва-мі́лай | гарэ́зліва-мі́ламу | гарэ́зліва-мі́лым | 
		
			| В. | гарэ́зліва-мі́лы (неадуш.) гарэ́зліва-мі́лага (адуш.)
 | гарэ́зліва-мі́лую | гарэ́зліва-мі́лае | гарэ́зліва-мі́лыя (неадуш.) гарэ́зліва-мі́лых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | гарэ́зліва-мі́лым | гарэ́зліва-мі́лай гарэ́зліва-мі́лаю
 | гарэ́зліва-мі́лым | гарэ́зліва-мі́лымі | 
		
			| М. | гарэ́зліва-мі́лым | гарэ́зліва-мі́лай | гарэ́зліва-мі́лым | гарэ́зліва-мі́лых | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
люба (возлюбленная) фольк. каха́ная, -най ж., лю́бая, -бай ж., мі́лая, -лай ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
люби́мая сущ. лю́бая, -бай ж., мі́лая, -лай ж.; (возлюбленная) каха́ная, -най ж.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ми́лая сущ. мі́лая, -лай ж., лю́бая, -бай ж.; (возлюбленная — ещё) каха́ная, -най ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)