мікраспо́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мікраспо́ра |
мікраспо́ры |
| Р. |
мікраспо́ры |
мікраспо́р |
| Д. |
мікраспо́ры |
мікраспо́рам |
| В. |
мікраспо́ру |
мікраспо́ры |
| Т. |
мікраспо́рай
мікраспо́раю |
мікраспо́рамі |
| М. |
мікраспо́ры |
мікраспо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мікраспо́ра ж., бот. микроспо́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мікраспо́ра, ‑ы, ж.
Дробная спора ў разнаспоравых вышэйшых раслін.
[Ад грэч. mikrós — маленькі і спора.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
микроспо́ра бот. мікраспо́ра, -ры ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)