Мі́гаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мі́гаўка
Р. Мі́гаўкі
Д. Мі́гаўцы
В. Мі́гаўку
Т. Мі́гаўкай
Мі́гаўкаю
М. Мі́гаўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́гаўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мі́гаўка мі́гаўкі
Р. мі́гаўкі мі́гавак
Д. мі́гаўцы мі́гаўкам
В. мі́гаўку мі́гаўкі
Т. мі́гаўкай
мі́гаўкаю
мі́гаўкамі
М. мі́гаўцы мі́гаўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вейка; веялка, мігаўка (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)