мігатлі́вы, -ая, -ае.

Які мігаціць.

М. агеньчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мігатлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мігатлі́вы мігатлі́вая мігатлі́вае мігатлі́выя
Р. мігатлі́вага мігатлі́вай
мігатлі́вае		 мігатлі́вага мігатлі́вых
Д. мігатлі́ваму мігатлі́вай мігатлі́ваму мігатлі́вым
В. мігатлі́вы (неадуш.)
мігатлі́вага (адуш.)		 мігатлі́вую мігатлі́вае мігатлі́выя (неадуш.)
мігатлі́вых (адуш.)
Т. мігатлі́вым мігатлі́вай
мігатлі́ваю		 мігатлі́вым мігатлі́вымі
М. мігатлі́вым мігатлі́вай мігатлі́вым мігатлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мігатлі́вы тре́петный; мерца́ющий;

м. аге́ньчык — тре́петный (мерца́ющий) огонёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мігатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мігаціць. Па небе рассыпаліся мігатлівыя светлякі зорак. Васілёнак. У пракураным пакоі пры святле мігатлівай газоўкі засядае паўстанскі камітэт. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міргатлі́вы, см. мігатлі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мерца́ющий прил. мігатлі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мігатлі́ва нареч. тре́петно; см. мігатлі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міргатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і мігатлівы. Неяк адразу і густа высыпалі на ўсім небе зоры, буйныя, міргатлівыя. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрыго́ткі, ‑ая, ‑ае.

Які ўздрыгвае, дрыжыць; мігатлівы, трапяткі. Дрыготкія пальцы. Дрыготкі голас. Дрыготкае святло. □ Яны стаялі ў дрыготкім кузаве, успёршыся на шэры брызент кабіны. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тре́петный

1. (колеблющийся, бьющийся, трепыхающийся) трапятлі́вы, трапяткі́; (дрожащий) дрыгатлі́вы; (мерцающий) мігатлі́вы;

2. (взволнованный) усхвалява́ны;

3. (боязливый) баязлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)