Мяшкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Мяшкі́ | |
| Мяшка́м | |
| Мяшкі́ | |
| Мяшка́мі | |
| Мяшка́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Мяшкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Мяшкі́ | |
| Мяшка́м | |
| Мяшкі́ | |
| Мяшка́мі | |
| Мяшка́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мяшо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мяшо́к | мяшкі́ | |
| мяшка́ | ||
| мяшку́ | мяшка́м | |
| мяшо́к | мяшкі́ | |
| мяшко́м | мяшка́мі | |
| мяшку́ | мяшка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
павыцяру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мяшо́чны і мяшэ́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мяшка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наперавалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мешкаві́на ’грубая моцная тканіна для
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
завя́званне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
назаця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Зацягнуць у сярэдзіну, унутр чаго‑н. вялікую колькасць каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадсыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Адсыпаць нейкую колькасць чаго‑н. з усіх або многіх месц, сховішчаў і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крупча́тка, ‑і,
Самы высокі сорт пшанічнай мукі, прыгатаванай з крупкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)